Lífið í Ástralíu

Þetta blogg lýsir lífi mínu frá því ég flutti til Ástralíu í mars 2005. Ég hef búið í Cobar í NSW, Cairns í QLD og nú í Mt Gambier SA. Á þessum tíma hef ég líka eignast börnin mín, Arinze og Rósu.

föstudagur, apríl 29, 2005

 

Nokkrar myndir

Ég var að setja nokkrar myndir í viðbót. Þær eru frá páskunum í Canberra og misheppnuðu ferðinni til Orange. Klikkið hér

|

fimmtudagur, apríl 28, 2005

 

Kim Larsen og Matta

Ég sá á netinu að Kim Larsen, danski söngvarinn, er á leiðinni til Íslands til að skemmta landsmönnum. Hefur víst ekki komið til landsins í 20 ár sem er bara til að minna mig á að aldurinn færist yfir. "Ég man fyrir 20 árum..." er nefnilega ekki vinsæl setning í mínum huga. En ég man sem sagt þegar Kim Larsen kom síðast.

Nú Kim Larsen er náttúrulega Dani eins og flestir vita en ég held hins vegar að þó hún Matta mín byggi í Danmörku til endaloka veraldar þá yrði hún aldrei Dani. Hún er þar stödd í námi eins og lesa má á þessu bloggi
Ég þekkti Möttu hins vegar EKKI fyrir 20 árum, held við séum bara búnar að vera vinkonur í 12 ár. Það eru trúlega ekki mörg leyndarmálin sem við vitum ekki um hvor aðra og við höfum nánast gengið í gegnum þessi 12 ár saman. Betri vinkonu er ekki hægt að hugsa sér sem sést reyndar á því að fólk er búið að þekkja hana í 5 mínútur þegar það fer að eigna sér hana. Ég held að allir sem lesa bloggið mitt þekki reyndar alveg Möttu og þurfi ekkert að lesa ástarbréf frá mér til hennar en hún heimtaði að ég skrifaði eitthvað fallegt um sig um daginn þegar við vorum að spjalla á msn og var svo að reka á eftir því núna áðan. Við tölum reyndar saman flesta daga á msn, það má nefnilega treysta á að næturdrottningin sé í tölvunni um tvö að nóttu að hennar tíma - svona tilvalið fyrir mig að borða morgunmat og spjalla við hana. Ég ætla að reyna að finna einhvern kúreka hér í Cobar sem er ekki alveg "inbread" svo ég geti flutt hana inn og leikið við hana. En mér þykir alveg rosalega vænt um Möttu mína og er þakklát fyrir að eiga hana að vinkonu!

Allavega, ætla nú ekki að hafa þetta lengra bili. Þetta var nú svona smá útúrdúr frá Cobarfréttum...

Já eitt enn, er ekki óþarfi af rósarunnum að stinga þann sem er að taka til í beðinu hjá þeim? -Bless, Bree.

|

miðvikudagur, apríl 27, 2005

 

Ný könnun

Ég á hér í miklum hugleiðingum í dag og hef því sett inn nýja könnun hér til vinstri á síðunni. Plís plís plís takið þátt og ég skal launa ykkur með löngu og skemmtilegu bloggi! Ef ekkert af svörunum á við þá endilega skrifið í komment það sem ykkur finnst. Takk takk!

|

þriðjudagur, apríl 26, 2005

 

Helgin

Helgin var góð en umfram allt þó áhugaverð. Á föstudaginn og laugardaginn var haldið "Cobar Show" sem hefur verið haldið árlega í fimmtíu ár. Mér fannst eins og ég væri komin í villta vestrið eða eitthvað þess háttar. Það var eiginlega fegurðarsamkeppni í öllu. Cobarstúlkan var nú þetta venjulega en einnig var keppt í fegurðarsamkeppni hænsna og hana. Því miður er ekki Cobarhaninn því það er keppt í hinum ýmsustu flokkum og það var alveg brandari að fara inn í hænsnakofann og skoða þetta. Svo var rúningarkeppni þar sem menn stóðu upp á sviði og kepptust í að raka kindur og þarafleiðandi var líka ullarkeppni þar sem ull var metin að gæðum og þyngd. Þarna var líka keppt í því að klæða upp hesta og vann brúðurinn og brúðguminn. Knapinn, lítil stelpa var klædd í brúðarkjól og var hesturinn í kjólfötum sem brúðguminn. Þetta fannst mér frekar sjúkt þó...
Hápunkturinn á hátíðinni voru tónleikar með kántrístjörnunni Adam Harvey sem við höfum reyndar aldrei heyrt um en er víst bæði frægur og vinsæll hér. Okkur fannst samt hápunkturinn reyndar að fara í tívolítæki sem fór alltof hratt og var alltof lengi þar sem enginn var að bíða eftir að komast að. Á þessa hátíð fara sem sagt bæjarbúar árlega og hlakka mikið til. Reyndar skilst mér líka að þeir tali alltaf um hve léleg hátíðin var en það tilheyrir bara.

Í dag fáum við svo allar sjónvarpsstöðvarnar svo nú á okkur aldrei eftir að leiðast aftur. Það verður gott.

Vinnuleitin heldur náttúrulega áfram en lítur reyndar ekkert of vel út. Það virðist sem fólk haldi í þá vinnu sem það hefur. Og þar sem bærinn er langt frá öðrum bæjum þá þurfa allir sem hér búa að vinna hér líka. En þetta hlýtur að koma á endanum. Í millitíðinni þá er ég að læra spænsku á netinu og svo náttúrulega bíður garðurinn eftir mér. Ég er óðum að breytast í Desperate Housewife, til dæmis þá er ég búin að taka til í beðinu sem snýr út að götu. Einhverjar tillögur hvaða desperate housewife ég er?

|

laugardagur, apríl 23, 2005

 

Liverpool aðdáandinn og Samfylkingarmaðurinn....

...Raggi bróðir minn á afmæli í dag. Til hamingju með það. Hann er 100/2 - 10 + 1. Sem sagt kominn á þann aldur að maður dulkóðar hann.

|

fimmtudagur, apríl 21, 2005

 

Þakklæti heimsins

Það eru sönn vísindi að sumt í fari barnanna skilja bara mæðurnar. Ég veit að bara mamma mín skilur mig þegar ég segi að ég heyri rósarunnanna, trén og grasið þakka fyrir sig þegar ég er búin að vökva. Mamma heyrir nefnilega í blómálfunum sem verða svo glaðir þegar hún tekur til í beðunum. Ég hef ekki enn heyrt í blómálfum, þó þeir hljóti þó að vera til hér eins og á Hvammstanga. Hins vegar er ég ekki enn búin að róta í beðunum og rífa upp arfann og grasið sem hefur villst þannig að þeir eru kannski bara að bíða eftir því. Ég ætlast ekki til að þið hin sem eruð ekki mamma mín skiljið mig og jafnvel skal ég barasta ekki mótmæla áhyggjuröddum sem gætu heyrst um geðheilsu mína. Ég hef verið efins um mömmu mína þegar hún hefur verið í vorham og talar við þá sem hún finnur fyrir en ekki sér. Ég held það þurfi hvorki heila né sál til að þakka fyrir vatn þegar úrkoma alls aprílmánaðar er 0.8 mm. Held það sé nóg að hafa einföldustu frumugerð til að láta í ljós þakklæti með unaðslegum ilmi.

|

miðvikudagur, apríl 20, 2005

 

Kisi Posted by Hello

|  

Hugleiðingar úr garðinum

Garðurinn bak við hús er alveg frábær. Það er há girðing allt í kring svo það þarf að koma alveg upp að girðingunni til að sjá inn í garðinn. Síðustu daga hef ég setið soldið mikið úti í garði og lesið blöðin og svoleiðis. Eftir að hafa lesið soldið í dag þá ákvað ég hins vegar að sitja með blað og penna í hönd og reyna að lýsa stemmingunni.

Það er ógrynni af fuglum hérna. Ég held ég þurfi bara að fara á bókasafnið og fá lánaðar bækur um fuglana og plönturnar hér. Í dag sá ég fugl borða randaflugu. Eða það held ég alla vega. Getur það verið? Hún átti það svo sem skilið því hún hafði rétt áður sest á mig. Þó ég sé ekkert hrædd við randaflugur þá vil ég kannski ekkert alveg hafa þær á mér svo við horfðumst í augu og eftir að hafa séð að hún var ekki með sting þá sló ég hana í burtu. En aftur að fuglunum. Hljóðin sem þeir mynda eru ótrúleg. Myndi ekki kalla þau söng, frekar svona hást kvak. Og einhvern veginn hljóma þau alltaf nær manni en fuglinn. Soldið skrýtið. Eftir að hafa fylgst með svona 5-6 fuglum í garðinum í smá tíma kom ég auga á kött. Kafloðinn kött sem sat bara og sleikti sig og lét sér fátt um finnast þó fuglarnir væru nánast á diski fyrir framan hann. Kötturinn leit hins vegar heiðbláum augunum á mig eins og ég væri gesturinn í garðinum. Ég var reyndar búin að heyra að nágrannakötturinn væri oft undir húsinu okkar og þarna hittumst við s.s. í fyrsta sinn. Kötturinn kom og kynnti sig (þó ég skyldi reyndar ekki mállýskuna), nuddaði sér utan í fótleggina mína og lagði sig í skuggann af handklæðinu á snúrunni. Myndin að ofan er s.s. honum. Þarna sátum við félagarnir í nokkurn tíma og spjölluðum. Kötturinn mjálmaði vælulega og ég talaði íslensku við hann. Við eigum eflaust eftir að verða hinir mestu mátar.

Eins og ég segi þá er garðurinn frábær. Reyndar soldið sköllóttur en það stendur allt til bóta með reglulegri vökvun og slætti. Slátturinn fellur í hendur húsbóndans sem hefur haft þá afsökun að lykillinn að skemmunni finnst hvergi. Ég ætla hins vegar að gera eins og mamma mín, þ.e. fara í ljótar íþróttabuxur, smella rassinum upp í loftið og róta í beðum. Reyndar ætla ég líka að fara í háa sokka svo ég geti girt buxurnar ofan í þá og í langerma bol. Þetta getur samt ekki gerst alveg strax þar sem áhöld eru læst inni í skemmunni. Hér með lofa ég ykkur myndum af grasivöxnum garði og rósabeðum áður en langt um líður.

En hvernig er það, kann enginn á kommentakerfið...?

|

þriðjudagur, apríl 19, 2005

 

Myndaalbúm

Ég er búin að eyða öllum deginum í að búa til þetta myndaalbúm handa ykkur. Ætlar einhver að heimsækja okkur?

|

mánudagur, apríl 18, 2005

 

Smá umferðarpælingar

Á Íslandi er ég bara fínn ökumaður. Ég hef aldrei lent í umferðaróhappi, aldrei verið stoppuð af löggunni og bara einu sinni fengið sekt fyrir of hraðan akstur (Það er myndavél í Hvalfjarðargöngunum fyrir þá sem vita það ekki).

Í Englandi er ég mjög lélegur driver. Fyrstu þrjá mánuðina á öfugum veghelmingi og öfugu meginn í bílnum mátti heyra tannglamur af hræðslu. Ég var ekki ein um að vera hrædd því það brást ekki að aðrir ökumenn siðuðu mig til og blikkuðu ljósum eða flautuðu á mig í hvert skipti sem ég gerði eitthvað rangt. Þetta gerði mig reyndar smám saman að betri ökumanni og eftir fyrstu þrjá mánuðina var ég okei. Fyrirtækið sem ég vann hjá vildi endilega samt að ég tæki bílpróf í Bretlandi því með breskt ökuskírteini þyrftu þeir að borga minna í tryggingar fyrir mig. Ég tók það ekki í mál því ég vissi að ég myndi aldrei ná bílprófinu þarna. Flestir taka það þrisvar, þ.ám. Okezie og pabbi hans hefur mörgum sinnum reynt án árangurs þó hann hafi keyrt í Nígeríu í 30-40 ár. Mér var gefinn séns þangað til í mars 2005 til að taka prófið og ég var nógu sniðug til að yfirgefa landið 28. febrúar.

Í Ástralíu er ég annar af tveimur bestu ökumönnunum (hinn er Okezie). Ástralir eru afburða slæmir ökumenn (að mínu mati). Ég veit ekki hversu oft við vorum næstum lent í einhverju á pikköppnum sem við höfðum í Blue Mountains. Einu sinni þá var ég að keyra framhjá kyrrstæðum bíl út af bílastæði þegar hann fór bara af stað án þess að líta í spegil. Ég hafði komist að þessari niðurstöðu um bílstjóra hér svo ég var á varðbergi því ég sá að stelpan sem ökumaðurinn var að bíða eftir var að hlaupa út í bíl. Hann tók af stað áður en hún hafði lokað dyrunum. Það munaði engu og ég lá lengi á flautunni eftir þetta og Okezie hélt mér svo ég ryki ekki út og berði vitleysinginn. Ég er nefnilega haldin roadrage. Þetta var bara eitt af mörgum dæmum sem leiddi til þeirrar ákvörðunar okkar að okkur lægi ekkert á að kaupa bíl.

|

föstudagur, apríl 15, 2005

 

Vika liðin

og 51 vika "to go"... Nei nei. Okkur líst ágætlega á okkur hérna. Okezie líkar enn sem komið er vel í vinnunni og það er framför þar sem honum leist ekkert á þetta þar sem hann var í þjálfun. Ég er náttúrulega að leita mér að vinnu og er búin að gefa nokkrum starfsferilsskrá en það virðist ekki mikið vera af lausum störfum sem henta mér. Óþægilega margir hafa lagt til við mig að ég gerist vörubílsstjóri hjá námunum sem hér eru. Jamm, trukkalúkkið loðir enn við mann greinilega. Þeir fá víst gommu af peningum, meir en lyfjafræðingurinn. En þar sem ég hef ekki unnið í nokkra mánuði og er hætt að leiðast það svona þá ætla ég frekar að bíða eftir einhverju bitastæðu áður en ég fer í gullnámurnar.

Annars myndi ég trúlega bara passa vel í hópinn. Sá fullt af námumönnum í gær á pöbbnum. Ég gæti alveg safnað í ósnyrt yfirvaraskegg og keypt mér köflótta flannelskyrtu. Já já. Og lyktad illa, ekki málið. Það var eins og maður hefði gengið beint inn í villta vestrið þarna á pöbbnum.

Það er farið að kólna heilmikið hér í Cobar og bara vel þolandi útivið yfir miðdaginn núna. 27-28 gráður og sól. Í gær rigndi meir að segja en það sögðu allir að þá væri það búið fyrir árið. Cobar er nánast í eyðimörk og flestir hafa brúnt gras. Ég ætla að ná að hafa grænan garð með því að vökva annan hvern dag. Ég má bara vökva á oddatöludögum þar sem húsið mitt er númer 1 og þá bara milli 6-9 á morgnanna og 6-9 á kvöldin. Veit reyndar ekki hvernig það á að vera hægt að vökva eftir 6 því þá er komið niðamyrkur og allskonar kvikindi fara þá á ferð. En þurrkurinn er svo mikill að það má t.d. ekki þvo bíla á hörðum fleti. Já og svo er ég með sér tank fyrir rigningarvatn sem er tengt við þriðja kranann á eldhúsvaskinum og er nánast jafn gott drykkjarvatn og það íslenska.

En jæja, enn verður bið á mannfræðipælingum um Íslendinga, Englendinga og Ástrali. Bara svona að halda við spennu...djók. Hins vegar þá vil ég endilega segja ykkur að ég er komin á Skype og heiti ég þar thorhilduringadottir. Þeir sem hafa skype netsímann þurfa s.s. endilega að setja mig inn á contact og þeir sem vilja fá sér netsíma geta downloadad frá www.skype.com . Ég held það þurfi bara windows 2000 eða XP, hljóðkort og annað hvort headset eða bara gera eins og ég og setja venjuleg heyrnartól í mikrofon gatið á tölvunni.

Könnunin verður tekin niður á morgun (ef ég finn út hvernig) svo þeir sem eru ekki búnir að taka þátt verða að gera það núna.

Bless í bili.

|

fimmtudagur, apríl 14, 2005

 

Þessi mynd var tekin í Canberra um páskana. Ég ætla ad taka nokkrar myndir núna í Cobar og setja á síðuna til sýna ykkur. -Já og íslenskt lyklaborð er fundið á tölvunni. Hugsum öll fallega til Gullu í þakkarskyni. Posted by Hello

|  

'Anaegd - og ekki

Nu er eg anaegd thvi eg er komin med skype netsimann og er buin ad spjalla vid Gullu og Eyrunu. Fyrir tha sem hafa skype tha er nafnid mitt thorhilduringadottir. Besti timinn til ad hitta a mig er fra 10 a kvoldin til 1 daginn eftir. Tolvan hja mer er sitengd.

Eg er ekki anaegd med heimsoknina fra gomlum vini. Jamm, 5 minutum eftir ad Okezie for i vinnuna sa eg leynigest i tolvuherberginu. Stor kakki med langa falmara helt hann aetti hurdina ut a verond. Tveir kostir voru i stodunni, annar sa ad loka tolvuherberginu og opna ekki fyrr en kakkalakkamordinginn kaemi heim. Hinn kosturinn, sa betri sem eg audvitad tok, var ad na i glaert massivt glas, draga andann djupt, hugsa ekki um hvort ovinurinn vaeri fleygur og smella glasinu yfir hann og vona ad hann skridi ekki yfir berar taernar i leidinni. Eitthvad eru taugarnar ordnar betri en fyrir manudi svo thegar lakkinn hljop stuttan spotta i attina til min vard eg bara einbeittari og nadi honum. Meir ad segja nadi eg honum inn i glasid og ad setja glasbrunina yfir einn af fotunum svo hann gat ekki hreyft sig. Skohh mina. Godmennska min er natturulega oumdeilanleg thar sem eg vorkenndi ofetinu ad vera fastur og losadi hann. Nu er hann hins vegar afvelta eftir nokkrar stokktilraunir og verdur thad thangad til hinn hugrakki (okezie) kemur heim. Hei, eg er allavega ekki ein heima.

Ekki gleyma konnuninni.

|

miðvikudagur, apríl 13, 2005

 

Konnun

Til ad svala forvitni minni (og syna tolvuhaefileikana...) setti eg upp konnun her til hlidar. Endilega takid thatt, mjog audvelt fyrir ykkur og gaman fyrir mig ad sja skiptinguna. Svo ef einhver kikir stundum a siduna en hefur aldrei kommentad eda skrifad i gestabokina tha hvet eg sa hinn sama ad gera thad sem fyrst. Ekkert leynimakk plis.

Ad lokum lofa eg pistli a morgun. Er mikid ad paela i muninum a Englendingum, Astrolum og Islendingum, tharf adeins ad hugsa thetta betur adur en eg festi a blad...

|

mánudagur, apríl 11, 2005

 

Cobar

Okei, hingad erum vid komin loksins. Thad er eiginlega mjog skrytid samt. Sidustu 2 daga finnst mer eins og eg half haldi nidri mer andanum. Veit eiginlega ekki hvort eg eigi ad grata eda hlaegja. Vid erum svo fjarri annarri byggd ad okkur finnst ekki taka thvi ad kaupa bil. Eg aetla ad reyna ad lysa thessu ollu med plusum og minusum.

Plusar:

Minusar:

Mer dettur ekkert fleira i hug nuna en sem stendur eru plusarnir fleiri en minusarnir... Thad thydir ekki ad vid seum alveg dolfallin fyrir stadnum. Nei nei, mer finnst thetta eiginlega eins adstada og ad vera togarasjoari eda ad vinna a borpalli. Eg vona bara ad eg finni fljotlega vinnu sem mer likar. Vid erum lika hundhraedd um ad okkur eigi eftir ad leidast alveg hrikalega herna. Vid verdum bara ad sja til og reyna ad vera sem bjartsynust og opnust fyrir hlutunum.


|  

Kristin Kara

a afmaeli i dag. Til hamingju elsku dullan min. 10 ara.

Eg er hins vegar enn a meltunni med thennan stad og ekki enn tilbuin ad skrifa um hann.

|

laugardagur, apríl 09, 2005

 

Thessum nadi eg. Vonandi er thessari barattu her med lokid. Posted by Hello

|  

Thetta verdur ad duga thangad til eg er buin ad atta mig adeins a Cobar. Posted by Hello

|

mánudagur, apríl 04, 2005

 

Adam var ekki lengi i paradis!

Mer skilst a nokkrum ad kakkalakkasogum se saknad. Ja, kotid hefur verid kakkalakkalaust i sma tima og svaf eg svo oendanlega vel medan a thvi stod. En i gaer kom einn. Eg held ad thetta atvik se med thvi komiskasta sem hefur sest. Vid vorum nykomin heim ur bio og vorum ad fa okkur eitthvad braudsnarl. Eg blandadi mer djus og aetladi ad gripa braudbollu thegar eg sa raudan vaenan kakkalakka A BORDINU vid hlidina a braudbollunum. Eg tok thetta lika stokk aftur fyrir mig og veinadi i taugaveiklun og skvetti ollu ovart ur glasinu yfir bordid, eldavelina og golfid. Okezie stod tharna vid hlidina a mer, hafdi ekki sed kakkalakkann og vissi ekki hvadan a sig stod vedrid. Upp hofst hinn vanalegi eltingaleikur sem stod reyndar ekki lengi yfir thvi Okezie er ordinn svona finn kakkalakkaveidimadur. Hann nadi lakkanum i plastboka og kreisti svo gult sull vall ur honum. Thar sem eg hef verid bedin um sonnunargagn i formi mynda greip eg myndavelina og tok mynd af honum med magan upp i loftid. Myndin kemur her thegar eg hef adgang ad betri tolvu. En viti menn, thetta var ekki allt buid. Eftir myndatokuna lifnadi kakkalakkinn vid og nadi ad stokkva a golfid og hlaupa af stad en hafdi sem betur fer ekki erindi sem erfidi thar sem honum var nad fljott aftur og hann kreistur mun betur og lengur i thetta sinn, settur i ruslid og ruslid i tunnuna. Eg er ekki fra thvi ad eg hafi fengid vaegt taugaafall yfir thessu ollu thvi eg var flissandi odru hvoru allt kvoldid yfir thessu. Eg vona bara ad kakkalakkar hafi verid gerdir utlaegir fra Cobar en thangad forum vid loksins a fostudaginn.

|

laugardagur, apríl 02, 2005

 

Orange

Ja mer tokst ad draga bilstjorann med mer til Orange i dag. Eins og eg var buin ad skrifa adur tha er thar matarhatid sem stendur yfir fra 1.april til 10. I dag atti sem sagt ad fara a thennan girnilega matarmarkad og smakka a godgaeti fra 50 framleidendum avaxta, vins og annars matarkyns. Namm. Thad tok rumlega thrja tima ad keyra til Orange sem thykir ekki mikid her. Erum meir ad segja naestum a sama hnitinu a landakortinu svo nalaegt thykir thetta. Thegar til Orange var komid kom hins vegar i ljos ad matarhatidin er ekki fyrr en a morgun! Thegar eg labbadi ur upplysingamidstodinni og aftur i bil til ad segja Okezie frettirnar tha spadi eg mikid i hvort eg aetti kannski bara ad hukka mer far aftur heim i stadinn fyrir ad segja honum thetta. Thriggja tima akstur i 27 stiga hita og glampandi sol til einskis. Einhvern veginn tha var ekkert annad spennandi ad gera tharna svo vid keyrdum a nokkra sveitabaei sem selja avexti. Eg bordadi bestu raspberries (thad er ekki rifsber) i heimi. Svo keypti eg lika nytind jardarber og ferskar fikjur. Thaer voru lika guddomlegar. Ja og fagurraudar perur. Eg get sko sagt ykkur fullt af matarsogum!

Til ad baeta upp fyrir samtals 6 tima keyrslu til einskis for eg med Okezie a kra til ad horfa a rugby. Horfdi a med miklum ahuga og geispadi eiginlega ekkert. Annars er eg eiginlega farin ad skilja thetta og hef svona agaetlega gaman af (ef thad er ekkert annad ad horfa a). Krain var meira svona klubbur sem allir ur nagrenninu fara a. Ef madur er ekki medlimur tha tharf madur ad skra sig inn og borga meira fyrir busid. Tharna voru fjolskyldur med litla krakka og gamlir menn og fullt af folki ad vedja a ithrottir og spila i peningakossum. Mjog ahugavert og skemmtilegt.

|

föstudagur, apríl 01, 2005

 

Ljott ad plata!

Her verdur ekkert aprilgabb. Thad er nefnilega ljott ad plata. Eg oska hins vegar eftir sogum af godu gabbi. Oblogghaefar sogur ma senda a thorhildur_ingadottir@yahoo.com.au . Fyrir tha sem vilja hrekkja maeli eg med thvi ad kaffi eda tomatsosa se sett i sturtuhaus. Thad aetti ad vera skondid.

Meir af mat. Eg var ad koma fra hunangsverksmidju. Keypti mer krukkur af blaberjahunangi og engiferhunangi. Eg hef alltaf elskad hunang og bordad thad med braudi eda bara ur skeid. Reyndar stalst eg lika stundum i Golden Syrup ljonadosina hja mommu. Gaeti alveg hugsad mer ad gera thad aftur. En aftur ad hunanginu. Thad var allskonar hunang til ad prufa. Mer fannst allt gott nema eitt med lavander. Thad er eitthvad skrytid bragdefni. Blomafyla af thvi. Eg er algjor sucker fyrir svona heimatilbunu. Kenni Bardusu um. Og kannski lika mommu og allri hennar heimaframleidslu. Eg aetla einvhern timann ad bua til svona gott tomata/appelssinumarmeladi og baka marmarakoku og kleinur. Ja og fiskibollur og kjotbollur ef eg eignast einhvern timann krakkalinga. Sleppi samt slaturgerd. Thad er nog af godum mat til i heiminum, engin thorf a slatri.

Kannski forum vid i ferdalag til Orange a morgun. Thar er matar/uppskeruhatid. Mig langar, se til hvad tekst ad draga Okezie med.

|  

Olifur

Mer finnst olifur frabaerar. Get bordad thaer endalaust og mitt uppahald eru olifur med mondlu inni fra Spani. Keypti thaer oft i Englandi. Einn af kostunum vid gomsaetu olifurnar minar var ad eg sat alltaf ein ad theim. Eg hef adur nefnt hvad allt graenmeti er ferskt og gott her og avextirnir lika. Thid getid thvi imyndad ykkur hvad mer fannst spennandi ad smakka ferskar olifur. Hafdi aldrei sed neitt thessu likt, keypti storan pakka og hlakkadi thessi lifandi oskop til ad gaeda mer a thessu godgaeti. Jamm, ekki er ferskleikinn alltaf bestur, thvi komst eg ad. Eg aetladi bara aldrei ad losna vid vidbjodslega beiskt bragdid ur munninum a mer. Tuffadi og skyrpti og drakk hina ymsustu avaxtasafa til ad skola thessu nidur. For svo a netid til ad finna ut hvad madur gerir vid ferskar olifur. Leggja i bleyti, sjoda, elda? Neibb, ekkert nema nidursjoda thaer kom upp svo olifupakkinn minn endadi i ruslinu. Hefur einhver ykkar profad ferska olifu?

|

This page is powered by Blogger. Isn't yours?