Lífið í Ástralíu

Helgin var góð en umfram allt þó áhugaverð. Á föstudaginn og laugardaginn var haldið "Cobar Show" sem hefur verið haldið árlega í fimmtíu ár. Mér fannst eins og ég væri komin í villta vestrið eða eitthvað þess háttar. Það var eiginlega fegurðarsamkeppni í öllu. Cobarstúlkan var nú þetta venjulega en einnig var keppt í fegurðarsamkeppni hænsna og hana. Því miður er ekki Cobarhaninn því það er keppt í hinum ýmsustu flokkum og það var alveg brandari að fara inn í hænsnakofann og skoða þetta. Svo var rúningarkeppni þar sem menn stóðu upp á sviði og kepptust í að raka kindur og þarafleiðandi var líka ullarkeppni þar sem ull var metin að gæðum og þyngd. Þarna var líka keppt í því að klæða upp hesta og vann brúðurinn og brúðguminn. Knapinn, lítil stelpa var klædd í brúðarkjól og var hesturinn í kjólfötum sem brúðguminn. Þetta fannst mér frekar sjúkt þó...
Hápunkturinn á hátíðinni voru tónleikar með kántrístjörnunni Adam Harvey sem við höfum reyndar aldrei heyrt um en er víst bæði frægur og vinsæll hér. Okkur fannst samt hápunkturinn reyndar að fara í tívolítæki sem fór alltof hratt og var alltof lengi þar sem enginn var að bíða eftir að komast að. Á þessa hátíð fara sem sagt bæjarbúar árlega og hlakka mikið til. Reyndar skilst mér líka að þeir tali alltaf um hve léleg hátíðin var en það tilheyrir bara.

Í dag fáum við svo allar sjónvarpsstöðvarnar svo nú á okkur aldrei eftir að leiðast aftur. Það verður gott.

Vinnuleitin heldur náttúrulega áfram en lítur reyndar ekkert of vel út. Það virðist sem fólk haldi í þá vinnu sem það hefur. Og þar sem bærinn er langt frá öðrum bæjum þá þurfa allir sem hér búa að vinna hér líka. En þetta hlýtur að koma á endanum. Í millitíðinni þá er ég að læra spænsku á netinu og svo náttúrulega bíður garðurinn eftir mér. Ég er óðum að breytast í Desperate Housewife, til dæmis þá er ég búin að taka til í beðinu sem snýr út að götu. Einhverjar tillögur hvaða desperate housewife ég er?