Lífið í Ástralíu

Þetta blogg lýsir lífi mínu frá því ég flutti til Ástralíu í mars 2005. Ég hef búið í Cobar í NSW, Cairns í QLD og nú í Mt Gambier SA. Á þessum tíma hef ég líka eignast börnin mín, Arinze og Rósu.

miðvikudagur, júlí 16, 2008

 

Það er náttúrulega

löngu kominn tími á blogg. Það er engin spurning. Í síðasta bloggi beið ég spennt eftir komu Jóhönnu frænku, Eyrúnar systur og Þórdísar og Dags. Nú eru komnir nokkrir dagar síðan þau fóru og í dag dveljast þau á hóteli í Singapore sem hefur ekkert í samanburðinn við svíturnar á Woodrose Drive. Það var gaman, gott, ljúft, yndislegt, frábært og hreinlega ómetanlegt að fá þau öll. Jóhanna var ekki lengi að kenna Rósu að klappa saman lófunum, hún kenndi Arinze að verða 'aldeilis hissa' um leið og hún hitti hann á Íslandi í den. Fyrstu vikuna, á meðan Jóhanna var hér, var aksjón í gangi alla daga og allt það merkilega sem þarf að gera í Cairns gert. Farið í Tjapukai frumbyggjasafnið, í siglingu og snorkl út á kóralrifið, upp í regnskógarþorpið Kuranda þar sem eru skemmtilegir markaðir, fiðrildagarður, fuglagarður og eiturdýragarður (venom zoo). Þær frænkur fóru líka til Port Douglas á markaðsdag og keyptu sér ýmislegt skemmtilegt á meðan Dagur fékk frí frá svoleiðis og var hjá okkur á meðan. Dagur fékk reyndar lítið frí í fríinu. Hann var ekki kominn inn um dyrnar þegar Arinze var farinn að hoppa og klappa saman lófunum af gleði. Frá þeirri stundu eignaðist Dagur lítinn skugga sem reyndi við hvert tækifæri að fá stuð í húsið. Börnin voru bæði rosalega góð við allt liðið og mér finnst eins og Arinze skilji að stundum komi fólk og sofi í gestherbergjunum og svo einn daginn komi þau ekki aftur. Nú á sunnudaginn þegar þau fóru þá var hann hinn rólegasti og hefur ekki einu sinni kíkt inn í herbergin þeirra - ekki frekar en þegar Nana Rose var hér.

Í miðvikunni fóru Eyrún, Þórdís og Dagur nokkrum sinnum á ströndina og ég einu sinni með þeim. Það er vonlaust dæmi að ætla að fara með Arinze á ströndina á þessum aldri. Á síðustu dögunum fórum við svo í rennibrautagarð og krókódílagarð sem var mjög skemmtilegt. Við vorum svo heppin að fá lánaðan bíl allan tímann hjá vinkonu minni og var það algjört frelsi. Eyrún keyrði hér í vinstri umferðinni eins og ekkert væri.

Nú, í fyrsta skiptið að ég held, er enginn væntanlegur í bráð. Þið hafið þá bara bak við eyrað að tvær svítur eru lausar á næstunni...

Í barnafréttum er það helst að Arinze fór mikið fram að tala á meðan á innrásinni stóð. Hann hætti líka að pissa á sig og er mjög duglegur. Rósa fer aðeins áfram á maganum og er á fullu að reyna að setjast upp úr liggjandi stöðu ásamt því að reyna að hífa sig upp í rimlarúminu. Hún vill helst alltaf standa í fæturna. Hún flýgur hér um allt í göngugrind og ég er ekki að ýkja, þau systkinin eru farin að stunda eltingaleik. Það verður greinilega fjör á heimilinu næstu árin. Nokkrar myndir fylgja af gestunum. Dagur að klappa krókódíl; ég, Dagur og Þórdís á eðlushowi; Eyrún og Rósa; frændurnir og svo gestirnir í Tjapukai.



Comments: Skrifa ummæli

<< Home
|

This page is powered by Blogger. Isn't yours?