Lífið í Ástralíu

Nú skil ég af hverju iðnaðarmenn hafa slæmt orð á sér! Það er svoleiðis verið að taka okkur í rassgatið þarna í Cairns og enn verður bið á að þeir byrji að byggja. Þeir geta víst ekkert unnið í smá rigningu. Í upphafi vorum við að vonast til að flytja í júní. Nú er nóvember líklegri. Þess vegna erum við að spá í að koma bara heim í lok september og verða fram í nóvember. Við Arinze verðum þá líklega á Íslandinu í 5-6 vikur og svo í Englandi restina. Okezie fer náttúrulega bara að vinna í Englandi, einhver verður að færa björg í bú - ekki fer ég að gera það ;-) Það verður ekki lítið gaman að hitta ykkur öll og kynna fyrir Dúralúra kettlinginum káta eins og hann er oft kallaður.

Fleiri en iðnaðarmenn hafa nú verið að svindla á okkur þessa dagana og vara ég hér með við því að versla á ebay. Reyndar segist drengstaulinn sem "seldi" okkur vídeóvélina ætla að senda endurgreiðslu í vikunni. Sjáum til með það...

Veturinn er kominn hér með tilheyrandi gestum. Jamm, nú hefst baráttan við kakkalakkana aftur. Ég fann einn í gær og það var nú ekki fyrr en þá að Okezie játaði að hann hefði rekist á tvo þegar hann ryksugaði daginn áður. Svei. Ég er alveg orðin vön engisprettunum sem voru orðnir heimilisvinir en býst ekki við að venjast kakkalökkum að því marki að láta þá eiga sig. Sem betur fer er ég stoltur eigandi PeaBeu spreys sem svínvirkar.

Arinze fékk fyrstu skeiðina af graut í dag ömmu Siggu væntanlega til mikillar gleði. Hann var bara hamingjusamur með þetta, gretti sig smá fyrst en smjattaði svo og brosti. Hann veit nú ekki af því en hann fær 4 mánaða sprauturnar á föstudaginn greyið litla.

Svo í lokin er tilvalið að óska Ásdísi minni til hamingju með daginn á morgun en þá rennur upp síðasta tuttuguogeitthvaðárið. Það er enn langt í það hjá mér sem betur fer. Ásdís er að borða baguette og osta og drekka rauðvín endalaust í Parísinni. Vonandi hefur hún það huggulegt á afmælisdaginn og fær eitthvað fallegt frá "vininum".