Lífið í Ástralíu

Fyrir akkúrat 5 árum fór ég á djamm með Þjóðverja, Ástrala og tveimur Bretum. Þetta var í Manchester en þar var ég búin að vera í 3 vikur sem Erasmusnemi. Ég lofaði mömmu og Möttu að eignast ekki kærasta og hélt ég að það væri auðvelt að standa við. Á þessu djammi hitti ég ungan pilt sem sannfærði mig um að hann væri góður strákur og ég hélt að það væri nú allt í lagi að eiga smá fling með honum. Það myndi bara gera þessa námsferð skemmtilegri og kannski líka eftirminnilegri. Þetta fling átti náttúrulega alls ekki að endast enda var ég samviskusamlega búin að gefa umrætt loforð og auk þess var hann soldið yngri en ég líka. Ungi pilturinn var að sjálfsögðu hann Okezie minn og nú erum við búin að vera saman í 5 ár, barnið komið og húsið á leiðinni. Tíminn hefur bæði liðið hægt og hratt. Það virðist vera óratími síðan við hittumst fyrst en samt svo stutt síðan. Við gerðum ekkert til að halda upp á þennan merkisatburð nema að klára valmöppuna fyrir húsið okkar og telja soninn á að fara að sofa. Skál fyrir því.