Lífið í Ástralíu

Ja loksins erum vid komin til fyrirheitna landsins. Land solar, hita og skordyra. Loksins segi eg thvi eg held ad thad se taept ar sidan Okezie byrjadi ad senda CV, medmaeli og fleira til Astraliu. Eg held hreinlega ad thad eigi eftir ad vera audveldara ad komast framhja Lykla-Petri thegar thar ad kemur.

Ferdalagid sjalft tok 21 tima og var alls ekkert svo slaemt. Eg held meir ad segja ad eg hafi staekkad sem persona, thad er ordid tholinmodari. Veitti ekki af. Vid kvoddum mommu og systur Okezie a flugvellinum í Manchester í snjókomu. Flugum svo til London og bidum thar i nokkra tíma og héldum svo til Hong Kong. Ég held ad thad hafi verid 11 tíma flug thangad (verd svoldid ruglud ut af ollum tímamuninum) og sváfum vid drjúgan hluta af thvi flugi. Eftir klukkutíma stopp í Hong Kong flugum vid svo í 9 tíma til Sydney. Jamm, ekkert svo slaemt. Horfdum a nokkrar bíómyndir, bordudum tvo morgunverdi, tvo kvoldverdi og eitt snakk. Ég byrjadi á DaVinci (kláradi á tveimur dogum og er nu ad byrja á Angels and Demons) og fattadi svo thegar vid lentum ad ég gleymdi alveg ad spila tetris!

Vid lentum eldsnemma um morgun en samt var 21 stiga hiti. Ég get sagt ykkur thad ad thad for hraedsluhrollur um mig. Ég tholi hita nefnilega ekkert rosalega vel. Reyndar svo ég segi eins og er thá tholi ég hita EKKI. En allavega gat ég hlakkad til ad fara í pils og hlýrabol. Alveg thangad til ad thad kom í ljós ad onnur taskan okkar kom ekki, taskan mín. Var sem sagt í strigaskónum og fotum af Okezie í thrjá daga! Hélt mig bara innandyra.