Lífið í Ástralíu

Thad munadi litlu ad oll plon breyttust. Vid Arinze forum i gongutur i kerrunni eftir storri Miklubraut fra motelinu okkar i husgagnabud. Thar sem vid bidum eftir graenum kalli munadi 10 sentimetrum ad yrdi horkuarekstur. Stor trukkur var ad taka beygju og nadi naestum thvi ad keyra a folksbil sem stoppadi ekki nogu snemma a raudu ljosi, thad er for halfur yfir linuna. Jafnvel tho ad their hefdu bara kysst tha hefdum vid Arinze ekki att sens standandi tharna ruman metra fra. Taugarnar minar komu a ovart, helt ad eg vaeri ekki svona sterk a theim en kannski kemur sjokkid seinna. Thad fauk tho heilmikid i mig og eg var naerri buin ad banka a gluggann hja vitleysingnum i folksbilnum. Jamm, lifi a ystu nof... Skilabod til ykkar allra i umferdinni, stoppid fyrir aftan linuna a ljosunum! Thad er fatt meira pirrandi en ad thurfa ad taka auka lykkju thegar madur er ad drifa sig yfir a graena manninum.

Arinze er buinn af fa morg stig i kladdann. Eg held hann hafi fundid a ser i gaer ad eitthvad gengi a, liklega fundid stressid i mer thar sem eg var ad reyna af fa hann til ad leggja sig um morguninn svo eg gaeti skurad golfin. Hann tok ekki i mal ad leggja sig og fekk svo mjog ovanalegt gratkast thegar hann var ordinn urvinda. Eg var frekar stressud hvernig flugferdirnar myndu ganga en minn madur var bara eins og hetja. Thad heyrdist ekki mukk i honum fraCobar til Dubbo thratt fyrir mikinn havada fra velinni. Hann horfdi bara ahugasamur ut um gluggann og sofnadi svo i sma stund. Thad sama var fra Dubbo til Sydney en thar sem thad var dimmt og ekkert sast ut lekum vid okkur bara saman. Thad var ekki fyrr en vid stodum fyrir utan herbergisdyrnar a motelinu ad hann kvartadi og vildi fa ad drekka.

Okezie komst til Cairns a manudagsmorgunn. Hann er buinn ad vera ad skoda husid okkar sem litur nuna ut eins og hus, ekki bara steypugolf eins og sidast thegar vid saum myndir. Hann er lika buinn ad tala vid nokkra i sambandi vid vinnu og thad litur agaetlega ut. Rett eftir ad vid Arinze doum naestum tvhi i borgarumferdinni hringdi eg i hann til ad losa adeins um spennuna og tha var hann a strondinni og stod i okkladjupum sjonum. Vid hlokkum natturulega ofsalega til ad koma heim en reyndar lika til ad flytja loksins til Cairns og skjota rotum.

Ok, Arinze er buinn ad gubba yfir jakkann sinn svo mer er ekki til setunnar bodid. Laet vaentanlega naest i mer heyra fra Bitlaborginni.

• Síðasta nóttin í Cobar að renna upp. Við Arinze erum bara tvö eftir í kotinu og deilum rúmi þar sem ég er búin að skila barnarúminu.
• Okezie er búinn að keyra 1600 kílómetra á circa 30 klst. Á bara 4 klst eftir til Cairns og fer það á morgun.
• Í dag fórum við í grillveislu. Það var mjög gaman. Við hlökkum ógurlega til að koma bæði heim og flytja til Cairns en samt er svona ljúfsárt að vera fara frá Cobar. Hér hefur okkur liðið vel og kynnst góðu fólki.
• Ég sakna Austar, kapalrásarinnar minnar sárt. Venjulegt sjónvarp í Ástralíu er ekki mjög skemmtilegt.
• Næstum tilbúin að skila af mér húsinu, bara bakaraofninn og timburgólfin eftir.
• Fljúgum til Sydney á morgun. Fyrst förum við í 10 sæta vél frá Cobar til Dubbo í eina klst. Svo í aðeins stærri vél frá Dubbo til Sydney. Litli maðurinn er búinn að lofa að haga sér vel...

• Átti afmæli um daginn. Síðasta árið með tölunni 2 í fyrsta sæti. Verð að fara að ákveða hvað ég ætla að verða þegar ég verð stór.
• Í dag bættist svo góður maður í raðir heldri borgara.
• Sáuð þið fréttina á mbl um slysið í rússibana í Alton Towers? Ég hef farið í þennan rússibana. Svona er maður nú nálægt dauðanum á hverjum degi...
• Það er gott að hafa vestrænt vegabréf. Sérstaklega fyrir þá sem eru staddir í Líbanon. Verra fyrir þá sem enginn vill gefa far eða taka við. Hvers eiga þeir að gjalda?
• Ekki gaman að pakka og þrífa. Finnst eins og ég hafi gert þetta allt saman fyrir alltof stuttu síðan. Alveg að verða búin samt.
• Nú eigum við víst þak yfir höfuðið í Cairns. Búið að gera fokhelt og von á myndum í dag því til staðfestingar.
• Svo sjáumst við fljótlega!

Bara svona að láta ykkur vita hvað Arinze Tómas er duglegur strákur. Hann var að velta sér af bakinu yfir á magann í fyrsta sinn. Við misstum reyndar af fyrsta skiptinu, tókum bara eftir því að hann lá á maganum þegar ég hafði sett hann á bakið.

Það er náttúrulega langt síðan hann fór hina leiðina eða rétt þriggja mánaða gamall. Svo situr hann nokkuð vel í svona mínútu, ekki náttúrulega alveg sjálfur en í sófa eða uppi í rúmi. Hann ætlar að monta sig af þessu öllu fljótlega á Íslandinu...

Jakob frændi minn er 6 ára í dag! Tíminn líður! Hann er að venju staddur á þjóðlagahátíðinni á Siglufirði.

Bara svona af því að maður er svo sætur... Núna veit pabbinn að það er ekki sniðugt að fljúga í flugvél rétt eftir að maður er búinn að borða...

Þess má svo geta að það eru 27 dagar í heimkomu en bara 16 dagar þangað til við leggjum af stað.